Τον ειρωνεύτηκε κάνοντας λόγο για ψυχοπαθολογική περίπτωση
Με προσωπική επίθεση και αλαζονεία επέλεξε να απαντήσει ο επί 34 έτη πρόεδρος της Φιλεκπαιδευτικής, Γιώργος Μπαμπινιώτης σε καταγγελίες πρώην μαθητή του Αρσακείου Πάτρας. Ο Γ. Μπαμπινιώτης χρησιμοποίησε ειρωνία κάνοντας λόγο για ψυχοπαθολογική περίπτωση, με ολίγον πολιτικές αναφορές.
Την καταγγελία – ανοιχτή επιστολή στην οποία απαντά ο Γ. Μπαμπινιώτης έγραψε ο Θεμιστοκλής Πανταζάκος, Λέκτορας Ιστορίας – Φιλοσοφίας της Επιστήμης, προς τον πρόεδρο της Φιλεκπαιδευτικής Εταιρείας. Στην επιστολή καταγράφονται σωρεία περιστατικών κακοποίησης στο Αρσάκειο-Τοσίτσειο Γυμνάσιο Πατρών, όπου φοίτησε για ένα έτος.
«Λόγω ηλικίας έχω μακράν πείρα ψυχοπαθολογικών περιπτώσεων, οπότε δεν με ξενίζει η περίπτωσή σας ως διανοητικής λειτουργίας σε σύγχυση, κατά την οποία ένας χρόνος φοίτησης σ’ ένα ιστορικό σχολείο, όπως το Αρσάκειο τής Πάτρας, ένας χρόνος ήρκεσε για να συσσωρεύσετε τόσο μίσος, τέτοια ψυχικά τραύματα και τόση επιθετική διάθεση» σημειώνει μεταξύ άλλων ο Γιώργος Μπαμπινιώτης και καταλήγει γράφοντας «με ίχνη συμπονετικής εκτίμησης για πάσχοντα».
Αναλυτικά η επιστολή Μπαμπινιώτη στον Θ. Πανταζάκο που αποκάλυψε το thepressproject.gr:
Κύριε Πανταζάκο,
Λόγω ηλικίας έχω μακράν πείρα ψυχοπαθολογικών περιπτώσεων, οπότε δεν με ξενίζει η περίπτωσή σας ως διανοητικής λειτουργίας σε σύγχυση, κατά την οποία ένας χρόνος φοίτησης σ’ ένα ιστορικό σχολείο, όπως το Αρσάκειο τής Πάτρας, ένας χρόνος ήρκεσε για να συσσωρεύσετε τόσο μίσος, τέτοια ψυχικά τραύματα και τόση επιθετική διάθεση. Αλήθεια, τουλάχιστον με τον κοινό νου, όχι τον εκλεπτυσμένο ενός φιλοσόφου, δεν καταλαβαίνετε ότι τα υπόλοιπα 11 χρόνια τής φοίτησής σας σε σχολεία ήταν αυτά που καθόρισαν τελικά την ζωή σας και όχι η μία χρονιά στα Αρσάκεια; Είναι δυνατόν να διαμόρφωσε την όποια προσωπικότητά σας η μία χρονιά φοίτησης; Άβυσσος η ψυχή τού ανθρώπου…
Παρακολουθώντας το επίπεδο τής σκέψης, τα σαθρά επιχειρήματα και τα παρανοϊκά συμπεράσματά σας, πλήρη θεωρητικών κοινοτοπιών και αριστερών πομφολύγων, λυπάμαι τους φοιτητές σας στους οποίους διδάσκετε —αν διδάσκετε πουθενά— το πιο απαιτητικό αντικείμενο, την ιστορία τής φιλοσοφίας.
Και μια και μιλάμε για ιστορία, ο καθένας έχει οικοδομήσει την προσωπική του ιστορία, μέσα από την δουλειά, την επιστήμη και το έργο του. Η δική μου ιστορία είναι αρκετά γνωστή. Η δική σας; Γιατί τόση αλαζονία όταν παραμένετε ακόμη ευρύτατα άγνωστος; Φαίνεται, κύριε Επίτιμε, ότι το Αρσάκειο άφησε πάνω σας κάποια ίχνη του: Μάθατε δηλ. τελικά «να αντιδράτε», αλλά σε λάθος πρόσωπα για λάθος λόγους.
Με ίχνη συμπονετικής εκτίμησης για πάσχοντα
Γ. Μπαμπινιώτης
Απάντηση στην επιστολή Μπαμπινώτη, του Θεμιστοκλή Πανταζάκου:
Το σχόλιό μου θα είναι σύντομο: κύριε Μπαμπινιώτη, η αντίδρασή σας στο κείμενο των 285 ήταν να αποκαλέσετε τους ισχυρισμούς τους γενικολογίες και αοριστολογίες, να τους υποβαθμίσετε, και να εκβιάσετε δικαστικά τους υπογράφοντες. Η αντίδρασή σας στη δική μου, επώνυμη και συγκεκριμένη καταγγελία, ήταν να με αποκαλέσετε τρελό, να στραφείτε ενάντια ενός ολόκληρου πολιτικού χώρου, να επικαλεστείτε ως επιχείρημα το ότι εσείς είστε γνωστός και εγώ άγνωστος (;!). Κύριε Μπαμπινιώτη, αν δεν σας κάνει ούτε το γενικό ούτε το συγκεκριμένο, μήπως αυτό που θέλετε τελικά είναι να μην μιλάμε καθόλου;
Κατηγορείτε εμένα ότι βρίσκομαι σε διανοητική σύγχυση, αλλά είναι πραγματικά να απορεί κανείς διαβάζοντας τη δική σας απάντηση. Το επιχείρημά σας απαντάει στην ουσία σε φανταστικούς ισχυρισμούς που ουδέποτε έκανα στο αρχικό μου κείμενο, όπως το ότι η προσωπικότητά μου έχει χαραχθεί ανεπανόρθωτα, και ότι αυτό έχει συμβεί από τον έναν χρόνο μαθητείας μου στο Αρσάκειο. Επίσης, δεν διδάσκω Ιστορία της Φιλοσοφίας. Όσο για την τύχη των φοιτητών μου, σας παραπέμπω ευθέως στις αξιολογήσεις που μου έχουν κάνει οι ίδιοι, οι οποίοι βρίσκονται στο δημόσια διαθέσιμο βιογραφικό μου σημείωμα.
Στ’ αλήθεια κάνετε αμήχανη τη θέση μου. Αναμενόμενο το να βρίσκεστε σε πανικό, αλλά όχι και το να χρησιμοποιείτε τα αμίμητα επιχειρήματα ότι εγώ είμαι τρελός κι εσείς γνωστότερος. Η αντίδρασή σας είναι σπασμωδική κύριε Μπαμπινιώτη, θυμίζει αυτή του παιδιού που αντιδρά βίαια στη συνειδητοποίηση ότι στη ζωή, εκτός από τα προνόμια, υπάρχει και η ευθύνη. Παλινδρομείτε κύριε Μπαμπινιώτη, ή τέλος πάντων έχετε μείνει πίσω εξ αρχής και ποικιλοτρόπως. Εμπειρίες σαν τη δική μου από το Αρσάκειο Πάτρας, την αλήθεια των οποίων δεν έχω κανέναν λόγο να αμφισβητώ, φτάνουν, στα προσωπικά μηνύματα και στο τηλέφωνό μου, τρεις με πέντε τη μέρα. Η πιο τρανή απόδειξη ότι το πρόβλημα, μπροστά στο οποίο κλείνετε τα μάτια και απαντάτε με βρισιές, ήταν δομικό και διαρκές, όχι ατομικό και παροδικό.
Αν νομίζετε ότι θα τρομάξουμε με τέτοιου επιπέδου κινήσεις, είστε βαθιά νυχτωμένος. Είμαστε σταγόνες, και η πρόγνωση του καιρού δείχνει καταιγίδα.
Θέμης Πανταζάκος
Υ.Γ. 1: Όπως είναι αυτονόητο για κάθε ακαδημαϊκό, ως κομμάτι του ερευνητικού έργου μετρούνται ουσιαστικά οι, ανωνύμως αξιολογημένες από συναδέλφους, δημοσιεύσεις σε διεθνή περιοδικά. Σύμφωνα με το Google Scholar, οι δημοσιεύσεις σας εκεί είναι τρεις, μία το 1979 και δύο το 1992. Εκτός λοιπόν από εντελώς άσχετο με τη σημερινή συγκυρία, το ερευνητικό σας έργο δεν είναι και ιδιαίτερα εντυπωσιακό.
Υ.Γ. 2: Αλαζονεία με -ει-. Παραπομπή: Μπαμπινιώτης, Γ. (2002). Λεξικό της Νέας Ελληνικής Γλώσσας με Σχόλια για τη Σωστή Χρήση των Λέξεων (Β’ Έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας ΕΠΕ, σ. 114.
